Het MC
Het MC is - net zoals de Ascendant - eigenlijk een abstract thema, omdat het een snijpunt voorstelt tussen een as en een dierenriemteken. De naam voluit is: “Medium Coeli”, ofwel het midden van de Hemel (noot: het heet het MC omdat het noch vrouwelijk, noch mannelijk is, maar iets dat het midden houdt tussen beiden, dus neutraal, en het neutrale is altijd zakelijk).
Het MC is elke plaats die het (voor dit leven) bedachte evenwicht symbolisch tot uitdrukking moet brengen. Het is een plek van verzoening. In zoverre markeert het thema dat gevormd wordt door de as van het 4e en 10e Huis, op de cusp van het 10e Huis, elke plaats die aan het eind van het leven het doel of de verlossing voorstelt.
Hier verkrijg ik de oplossing van mijn levensraadsels. Hier mondt de dialectiek tussen these (mannelijk) en antithese (vrouwelijk) uit in een synthese waarin ik mijn rust kan vinden die ik in het aangezicht van de dood kan zien als een vreedzaam afscheid dat ik me altijd gewenst heb.
Des te meer ik in mijn leven de weg van de these ga (en daarbij de weg van de anti-these verban) of de weg van de anti-these ga (en daarbij de weg van de these verban), des te meer raak ik verwijderd van de synthese en des te pijnlijker wordt de confrontatie aan het eind van mijn weg.
Als ik echter de weg van de these ga en me kan voorstellen dat de weg van de anti-these ook mogelijk is en ik deze accepteren kan, dan zal de synthese mij niet zo doen schrikken. De enige route om deze middenweg te bewandelen is die van de zelfkennis (met zijn vraag: wie ben ik?). Deze zal leiden tot de slotsom dat zowel these als anti-these in gelijke mate in mij aanwezig zijn.
Als ik in mijn leven uitsluitend de weg van zelfverrijking zou gaan (met zijn vraag: wat krijg ik?) en waarmee ik alleen en uitsluitend de these zou verwerkelijken, dan zou ik in een hoge mate van eenzijdigheid verzeilen, waarbij de synthese mij aan het eind van mijn leven me volledig onvoorbereid en meestal ook uiterst pijnlijk zal treffen.
Zo bezien is het dierenriemteken van mijn MC elk thema waaromtrent aan het eind van het leven een synthese, dus be-middeling, zal plaatsvinden. Daarmee is het ook een thema dat tijdens mijn gehele leven plotseling en daarmee betoverend in mijn innerlijk naar verlossing verlangt. Zo is mijn MC een verzameling van thema’s dat - in elk geval - als een gemis in mijn leven wordt ervaren. Ik kan aan datgene wat uiteindelijk tot stand gebracht moet zijn, afleiden wat vandaag de dag nog niet is bereikt en daarmee een innerlijk conflict creëert.
Het MC is dus iets dat ik nu nog niet beheers!!
Heel banaal gezegd: als ik een Weegschaal MC heb, dan ben ik niet rijp voor een partner. Dat betekent niet dat ik in mijn leven geen partnerships zal hebben. Maar deze zijn conflict veroorzakend, onverwacht en eenzijdig. Om dit zich niet in evenwicht bevindende thema te verbeelden, leg ik allereerst die kaart die aangeeft wat het MC me in eerste instantie zeggen wil. Ik leg dus een “zuivere” kaart (dus geen combinatiekaart) direct op het MC.
Heb ik een Steenbok Ascendant, dan zal dat (in de meeste gevallen) een Schorpioen MC zijn. Daarom leg ik de kaart “De Verleider” op de hoogste plek binnen het legplan.
Dit thema is nu niet in evenwicht: hetzij doordat het bereik van de onderwereld, de wereld van ideeën en beelden te groot is, hetzij doordat ik hier te weinig aandacht aan schenk. Aan het eind van mijn leven betekent het Schorpioen MC dat er een metamorfose plaatsvindt: een radicale omwenteling van alle waarden die ervoor zorgen dat ik niet langer een aanbidder van de aanvoegende wijs (ik zou moeten, ik zou eigenlijk .. ) zal kunnen blijven. Ik zit beklemd in het rijk der ideeën, in het rijk der beelden. Ik kan me de MC-vraag op twee manieren stellen:
Waar bevindt zich iets in mij niet in het midden, niet in evenwicht?
Wat is het gebied dat tot oplossing en verlossing zal leiden?
Bij 1): De eerste vraag wordt beantwoord door de “zuivere”kaart, die ik direct op het MC heb gelegd en waarover ik nu een poosje mediteer.
Bij 2): De tweede vraag verlangt dat ik het thema van het MC bekijk en me de verder voerende vraag stel: waar staat de heerser van 10? Net zoals bij de Ascendant de heerser van 1 mij vertelt hoe de binnenste persoon in de kern van mijn subjectieve wezen gestalte krijgt, zo vertelt de heerser van 10 mij, waar de oplossing plaatsvindt (huis) en hoe de oplossing gestalte gaat krijgen (dierenriemteken).
Een opmerking over de verdere dialectiek van het MC moet nog worden toegevoegd: Het is weliswaar zo dat het doel van het MC gericht is om op het einde van het leven ontsluierd en daarmee verlost en opgelost te worden, echter het MC is tegelijkertijd ook de uitkomst van elke afgesloten handeling binnen ons leven. Het is hier net als met een holografische laserfilmplaat. De totale plaat geeft het hologram weer - net zoals het MC in de eindsituatie. Als men de plaat in 10 stukken slaat, dan bevindt zich op elk brokstuk het gehele hologram, alleen in een zwakkere vorm. Zo mondt elke projectie in dezelfde ervaring uit en leert de mens al tijdens zijn leven, zoals het heet, zijn doel te bereiken. Het behoeft nauwelijks uitleg dat het doel wat tijdens het leven bereikt wordt, niet hetzelfde doel is als wat we ons hadden voorgenomen te bereiken.